We hebben wat te vieren en dat doen we vanavond aan tafel in restaurant Solo. Deze plek stond al langer op mijn culi-verlanglijstje. De belangstelling begon met een artikel in de NRC, jaren terug, over Solo's chef Mohamed El Harouchi. Een mooi verhaal. De eerste Marokkaan met een Michelinster in Nederland, begonnen met afwassen en het bakken
van uitsmijters. Vervolgens mocht hij meedraaien in de keukens van
grote chefs, onder andere bij Cees Helder van Parkheuvel. Dat is een
grote meneer: de eerste chef in Nederland met drie Michelinsterren.
Ik heb nog even de Michelingids ingezien. Geen bloemrijke volzinnen in het rode boekje, de puntige beschrijving volstaat met het volgende. "Restaurant bij de klokkentoren. Warme ambiance met amusante, exotische fantasieën. Moderne kookstijl met subtiele invloeden uit de Maghreb. Sfeerverlichting en wereldmuziek."
Alles leuk en aardig, maar aan die warme lichtgloed en wereldse klanken heeft El Harouchi zijn ster natuurlijk niet te danken. Hij wordt geroemd om zijn bijzondere toepassing van kruiden en uitgesproken smaken. De chef is, net als wij, gek van vlierbloesem. Helaas staat de meester zelf al weer een paar maanden niet meer in de keuken vanwege een ernstig verkeersongeluk. Maar zijn stempel op kaart en keuken is genoeg reden om naar Gorinchem af te reizen. En winewise zit het ook wel goed: de beste witte huiswijn van Nederland schenken ze hier, oordeelde een vakjury in 2011.
Hieronder een filmpje met een kijkje in de keuken en de chef aan het woord in een nogal tuttig interview.
Ik heb nog even de Michelingids ingezien. Geen bloemrijke volzinnen in het rode boekje, de puntige beschrijving volstaat met het volgende. "Restaurant bij de klokkentoren. Warme ambiance met amusante, exotische fantasieën. Moderne kookstijl met subtiele invloeden uit de Maghreb. Sfeerverlichting en wereldmuziek."
Alles leuk en aardig, maar aan die warme lichtgloed en wereldse klanken heeft El Harouchi zijn ster natuurlijk niet te danken. Hij wordt geroemd om zijn bijzondere toepassing van kruiden en uitgesproken smaken. De chef is, net als wij, gek van vlierbloesem. Helaas staat de meester zelf al weer een paar maanden niet meer in de keuken vanwege een ernstig verkeersongeluk. Maar zijn stempel op kaart en keuken is genoeg reden om naar Gorinchem af te reizen. En winewise zit het ook wel goed: de beste witte huiswijn van Nederland schenken ze hier, oordeelde een vakjury in 2011.
