Mijn eerste kennismaking met de wijn Brunello di Montalcino was als student in Bologna. Ik zat achter een halve liter bier in een bar. Klanten voor ons hadden hun fles laten staan met nog een bodempje erin. Ik rook en ik was verkocht: Brunello! Ik zwijmelde nog wat tegen mijn bier pompende Engelse vrienden, maar kreeg slechts glazige blikken terug als reactie. Pas jaren later dronk ik mijn eerste Brunello, weer terug in Nederland, in Ristorante Caruso in Amsterdam. De fles heb ik nog steeds: een Castello Banfi die staat te pronken in de kast. Een tikje vergane glorie, stof happend en geurloos, maar wegdoen kan ik ‘em niet.
