Op zoek naar een patente pinot noir belanden we bij de door fraaie abdijfoto’s omgeven stand van het wijnhuis Pannonhalmi Apátsági. Ik dronk er de Pinot Noir 2009. Net als Miles ‘I am not drinking any fucking Merlot’ in Sideways lust ik wel pap van de pinot, en deze mocht er wezen. Fluweelzacht, subtiel en sappig met een stevige body. En omdat we toch aan de bar hingen bij de Pannonhalmi-luitjes hebben we ook maar even hun nieuwste witte wijn gedronken: de Haustus. Originele blend van pinot blanc en viognier, daar had ik me qua aromatische explosiviteit en stuifkracht nog wat meer van voorgesteld. Maar hij dronk lekker weg en paste helemaal bij de zwoele avond.
Eenmaal thuis geneusd op internet blijkt het A) het oudste wijndomein van Hongarije te wezen en B) de prestigieuze titel 'Hongaars wijnhuis van het jaar 2011' te dragen. Mooi werk!
Overigens gaan ook de oude kloosterbroeders met hun tijd mee, ze hebben een facebook-notering.
