Ik was
neergestreken voor een aperitief in het Nijmeegse café Trianon. Daar hebben ze niet alleen
tot de verbeelding sprekende bieren op de wisseltap – neem nou Witte
Vrouwen wit bier van ‘De Leckere’ – maar ook fijne wijnen. Elke maand hebben ze
een andere ‘maandwijn’, een samenwerking met De
Gouden Ton. Altijd in voor iets nieuws koos ik de maandwijn. Het was een
Duitse wijn, een Spätburgunder.
Een woord dat je even in je mond moet proeven: wie zegt dat Duits een lelijke
taal is? Het is de Duitstalige benaming voor pinot noir, ‘s lands meest
aangeplante blauwe druif. Je kunt veel van Duitsers zeggen, maar niet dat ze bekend
staan als een groot wijnland. Maar dat wil nog niet zeggen dat er geen goede wijn vandaan komt. Zoals deze hier. Bramen in de neus, sappig in de mond;
soepel en toch stevig. Met een hint van kruidnagel in de warme afdronk is dit
een wijn voor bij het haardvuur. Zum wohl! 