 |
| Handige marketing van Moët m.b.v. Scarlet J. |
Er is een tijd geweest dat ik dacht dat ik niet van champagne hield. Vanuit budgettair oogpunt was dat best praktisch. Bij proeverijen probeerde ik het steevast wel, want je wist maar nooit. Toen kreeg ik op een dag een fles Mumm Cordon Rouge cadeau en ging ik alsnog voor de bijl.
Dankzij hun handige marketing is Moët & Chandon voor de meeste mensen de bekendste champagne, maar de kenners die ik sprak waren eensgezind in hun dédain voor deze wijn. Naast Mumm moeten de Laurent-Perrier Brut en de Taittinger Brut Réserve ook heel goed zijn. Ik laat wederom de kenners aan het woord, want zelf verkeer ik niet in kringen waar frequent champagne gedronken wordt. Voor deze drie merken betaal je tussen de 30 en 40 euro, geen kattenpis.
Bij feestelijkheden die vragen om bubbels is er voor minder geld een prima alternatief: de Crémant de Bourgogne Blanc de Noirs Brut, bij C1000 voor tien euro in de schappen. Geen echte champagne want niet uit de gelijknamige streek, maar deze fles komt uit een minstens zo prestigieus wijngebied. Een witte mousserende wijn gemaakt van druiven voor rode wijn, de Pinot Noir en Gamay (vandaar de benaming Blanc de Noirs).
Ik ruik amandel en toast in de neus, mededrinker en connaisseur Joost proeft sappig herfstfruit en een mooie mousse in de mond. Allebei signaleren we een fluwelen afdronk. We zijn het eens: dit is stijlvol én prijsbewust genieten.
