Voor de treinende forens waren het weken van afzien. Je zou een blog kunnen vullen met klaagverhalen over wisselstoringen, treinuitval en de gapende kloof tussen informatieborden, omroepberichten en rondlopend NS-personeel. En dan reis ik nog niet eens met de Fyra! Internet is een uitstekend klaagmedium maar dat gaan we hier dus niet doen. Op een koude doordeweekse winteravond, met een forse vertraging aan mijn broek, ontdekte ik dat de Hema op het station elke dag tot 22.00 uur open is en een fraaie selectie rode wijnen op kamertemperatuur aanbiedt. Een stuk of acht, bijna allemaal omfietswijnen uit de Superwijngids 2012 van Nicolaas Klei (waarin Hema dit jaar maar liefst 27 omfietswijnen scoorde). En zo kwam ik niet thuis met lege koude handen en een chagrijnige tronie, maar met de ideale comfort wine: Chât-en-Oeuf. Kek beeldmerk, een kat op een ei, Frans woordgrapje richting de roemruchte Châteauneuf - du Pape inderdaad. Net als deze appellation uit de Rhônevallei is mijn Hemawijn gemaakt van Grenache en Syrah, afkomstig van oude wijnstokken.
Nou, uit die oude stokken maken ze een swingende, spetterend sappige jonge wijn. Vol van zwarte bessen, drop en laurier. Soepel en rond maar wel met een pikant rafelrandje. Je blijft ervan drinken, met z'n 14% is dat op een doordeweekse avond even opletten. En de wijn-spijscombinatie? Een must bij die andere specialiteit van het warenhuis: worst van de Hema!
