De ideale Italiaan bij sushi

Bij sushipaleis Lounge 8 in Eindhoven drinken we de ideale Italiaan. Buiten de wijnkaart om, Joost mag weten waarom (hij was erbij maar hij wist het niet), serveert de ober een fles Moma van wijnmaker Umberto Cesari. Verdomd, die wijn dronken Joost en ik ook toen we in Bologna aan de zondagse lunch zaten voor het voetballen. Toen ging die wijn uit de streek zelf prima samen met de tortellini, hier flirt 'ie even vanzelfsprekend met de Japanse hapjes. Het is een sprankelende witte wijn met bloemetjes en perzik in de neus. Sappig en fris met een vleugje peer in de smaak om de zoete invallen van de kok te pareren. Elegante wijn. Of zoals ze in Eindhoven zeggen: Eeh! legant!

Getraind voor de feestdagen - Pannonhalmi Infusio

Gisteren dronken we een uitstekende wijn van Pannonhalmi Apátsági, een van mijn favoriete Hongaarse wijnhuizen waar ze al meer dan duizend jaar wijn maken. In het licht van deze eeuwigheid namen we de kans dat gisteren de wereld zou vergaan op de koop toe. De afstammelingen van de Maya's hadden overigens al treffend vastgesteld dat deze  ondergang 'een westers waanidee' betrof. Enfin, Pannonhalmi Apátsági dus, bij mij geliefd vanwege hun fraaie Pinot Noir. Maar volgens de makers zelf is hun Infusio (2/3 Merlot en 1/3 Cabernet Franc) het beste dat ze te bieden hebben. 'Een prestigieuze wijn voor feestelijke momenten', zo prijzen ze hem aan. Al sinds de middeleeuwen kwam de Infusio op tafel in de abdij als de monniken wat te vieren hadden.

Wij vieren het vooruitzicht van vrije dagen rond kerst en oud & nieuw. Voordat de Infusio in mijn kelder belandde heeft 'ie rustig liggen rijpen in de kloosterkelder: eerst 14 maanden op eik en daarna in de fles. Van al dat rusten krijgt de wijn een body als een sportschoolfanaat. Ondanks z'n 14,5% is de Infusio niet plomp maar elegant, met een fijne geur van bramen en specerijen. De smaak is bijzonder rijk, een breed palet van pruimen tot paprika trekt voorbij waarin ik ook nog chocola, kersen en kruidnagel proef. Door de peper in z'n robuuste reet (excusez le mot) combineert de Infusio voorbeeldig met de pittige lamsstoofschotel die we eten. Laat die feestdagen maar komen, wij zijn er klaar voor!    

De Infusio en andere wijnen van Pannonhalmi Apátsági zijn in Nederland verkrijgbaar via Wijnuithongarije.nl

Carmenère na 20 andere wijnen

November en december zijn goede maanden voor de wijndrinker, proeverijen zijn aan de orde van de dag. Gisteren stonden er 87 open flessen op tafel bij de najaarsproeverij van Michel van Tuil. In de proeflijst raadde Michel aan  om selectief te proeven: 'wetenschappelijk is vastgesteld, dat na het proeven van 20 à 25 wijnen het beoordelingsvermogen terugloopt'. Een verstandig advies. Altijd leuk om vol verwachting de nummers te omcirkelen die ertoe doen, via mousserend naar wit en rood. Met een overdaad aan Frans en Italiaans, maar die zijn dan ook terecht het meest vertegenwoordigd. Om dan na een twintigtal wijnen te concluderen dat mijn favoriet de laatst geproefde wijn is, de enige geproefde Chileen aan tafel: de Grey Carmenère van Ventisquero. 

In de proefbeschrijving staat: 'deze wijn maakt indruk', en dat doet 'ie zeker. Een dijk van een aroma stijgt uit het proefglas op met cacao, bramen en iets rokerigs. Vol, warm en robuust is de smaak waarin ik zwarte bessen, chocola en specerijen proef. Met een afdronk om in te lijsten, waardoor ik toch nog maar eens bijschenk. 

Eenmaal thuis wil ik meer weten van deze wijn. De Grey wijnen van Ventisquero worden gemaakt van de beste handgeplukte druiven. In deze serie hebben ze ook Syrah, Cabernet Sauvignon, Merlot en Chardonnay. Allemaal klassieke Franse druivenrassen. Maar nu de Carmenère: dat blijkt een vergeten Frans druivenras uit de Bordeaux. In die streek is hij verdrongen door de Cabernet Sauvignon, Merlot en Cabernet Franc na een verwoestende ongedierteplaag. Franse emigranten die zich in de negentiende eeuw in Chili vestigden, brachten de wijnstokken mee. De Carmenère doet het bijzonder goed in Chili. Hij heeft er geen last van vocht of kou. Een beetje een mooi-weer-druif dus, voorgoed los gezongen van de Franse kalk, kiezel en klei.