Op tafel staan twee flessen Viognier. Waarom Viognier? Goed gemaakte wijnen van deze druif staan bekend om hun rijke bloemige geur en een delicate smaak. Mooie zomeravondwijn dus. Beide flessen zijn blends: een Fransoos met Marsanne, een Siciliaan met Chardonnay. Het leek me aardig om deze twee bij wijze van mini-proeverij te vergelijken. Dus beginnen we met een bodempje Frans. Een Vin de Pays d'Oc, uit de zuidelijke streek Languedoc-Roussillon. Marsanne is een witte druivensoort die je vooral in Frankrijk tegenkomt. Goed voor volle, aromatische wijnen. Vaak een combinatie met Chardonnay of Rousanne (ook zo'n leuke Franse local), maar hier dus met Viognier. Mooi boeket, een fijne zomerse fruitmand met peer, perzik en meloen waaiert breeduit. De smaak is verassend fris. Is dat mandarijn of grapefruit in de afdronk? We houden het maar op citrus.
Dan de Siciliaan. Viognier op Sicilië is als de Nero d'Avola-druif in de Bourgogne: een vreemde gast. Op Sicilië stikt het van de lokale witte druivenrassen - de Grillo, Inzolia en Cataratto om maar de bekendere te noemen: wat moeten ze daar met de Viognier? Zeker, het is een beste aromatische druif, maar die inheemse soorten hebben ook een kruidigheid die garant staat voor een geurig boeket. Dus misschien hebben we hier te maken met een francofiele wijnboer of is het eigenzinnige spielerei.
Inycon is een wijnhuis dat degelijke wijnen aflevert, in Nederland te koop bij de Gall&Gall. Deze Viognier is op zichzelf gedronken best aardig maar verliest het voor mij op afstand van z'n Franse wederhelft. Nauwelijks neus, romig en zuivelig in de smaak. Ik schat in dat er flink meer Chardonnay dan Viognier in zit. Dat klopt als ik het check op hun website. Als italofiel moet ik met tegenzin toegeven dat Frankrijk hier wint. Mocht de firma Gall&Gall mij om advies vragen, dan zou ik zeggen: stuur die gekke Viognier retour en neem de Colomba Platino van Duca di Salaparuta in je selectie op! Een echte witte Siciliaanse topper op basis van Inzolia met een boeket waar je u tegen zegt.
